آسمان کوفه گرفته است و چشم بر صحنه اي مي گشايد که شقي ترين انسان، باشمشير عداوت و کينه، فَرق مبارک عدالت مجسم را مي شکافد و عدالت پيشگان را عزادار شهادتش مي کند. هواپرستان، روشنايي چراغ عدالت امير والايي ها را تاب نياوردند و ايشان را درعبادتگاه خويش به شهادت رساندند، واکنون مسجد کوفه نالان و گريان است. غم از دست دادن ياور مظلومان و حامي محرومان،بسيارسخت و سنگين است. يتميان گرد خانه اش جمع شده اند و بر يتيميِ هميشگي خود مي گريند که: «اي پدر خوبي ها و اي رهبر بي همتا، چگونه ما را در اين دنياي ظلم پيشه تنها رها کردي؟ پيش از تو،درِ کدامين خانه را بکوبيم و ياري بخواهيم.خدايا، در اين شب جان گداز، به فرياد دلمان رس».

سلام و التماس دعا در اين شب ها

يا علي ...