گفتی که به احترام عشق باران باش

باران شدم و به روی گل باریدم

گفتی که برای دل من پیچک باش

بر یاسمن نگاه تو پیچیدم

گفتی که برای لحظه ای دریا شو

دریا شدم و تو را به ساحل دیدم

گفتی که برای لحظه ای مجنون باش

مجنون شدم و ز دوریت نالیدم

گفتی که شکوفه کن به فصل پاییز

گل دادم و با ترنمت روئیدم

گفتی که بیا و از وفایت بگذر

از لهجه ی بی وفائیت رنجیدم

گفتی که بهانه ات برایم کافیست

معنای لطیف عشق را فهمیدم...

این شعر از خودم نیست ولی یه تغییراتی توش دادم